Na 7 rondjes warmdraaien wordt dit weekend om de prijzen gespeeld. Om zondagochtend tussen de slingers wakker te worden moet er wel een hoop gebeuren. Allereerst moet er gewonnen worden van ODV, daarnaast moet koploper HS88 op z’n plaat gaan tegen Westerkwartier. Ondanks de kleine kans, toch een reden om voor de wedstrijd de heren te voorzien van wat broodnodige groentes in de vorm van een tomatensoep à la Elize Schmidt. Een blik op buienradar hielp je spontaan in een vroege winterdepressie, de engeltjes zouden de hele middag weer vanuit de hemel lopen zeiken. In combinatie met de wind werd het een middagje blauwbekken. De tegenstander van vandaag wist zich vorig jaar ondanks 32 punten niet veilig te spelen en daalde net als Veenhuizen af vanuit de 3e klasse.

Voor de laatste keer dit jaar werd er om half 3 afgetrapt op het sportpark achter de Molen. Om het niet koud te krijgen vlogen beide teams volle bak uit de startblokken. De eerste mogelijkheid was voor de gasten uit Wijnjewoude. Na ietwat slordig uitverdedigen onderschepte Arne Linstra de bal en lepelde hem bij de geheel vrijstaande Folkert Hoekstra in de voeten. Hoekstra, in z’n eentje goed voor meer competitiegoals dan menigeen tijdens loopbaan op de training weet te maken, wist deze schietkans niet te verzilveren. Enkele minuten later werd aan de overkant voor het eerst deze middag het houtwerk getest. Rechtsbuiten Wouter de Gries snelde langs zijn directe tegenstander en hamerde de bal vanuit de hoek van het strafschopgebied spijkerhard op de paal. Hij hoefde niet lang te wachten op een herkansing. Een hard ingekopte corner door Wessel Nijboer werd gepareerd, uit de rebound kreeg de Gries de bal net niet lekker op de pantoffel om hem tegen de touwen te volleren. In de 12e minuut werd ODV in het zadel geholpen door een knullige situatie aan Veenhuizer zijde. In een poging de voorhoede uit te spelen belandde de bal op een blauwe bovenarm. Het fluitje klonk en iedereen mocht zich verzamelen rondom een hoopje kalk op 11 meter. Om nog wat extra zout in de wond te strooien werd de pingel eerst gestopt door doelman Auwen, maar was Lindstra er als de kippen bij om zijn eigen rebound binnen te schieten. Ondanks deze vroege domper ging iedereen weer over tot de orde van de dag. Met een klein half uur op de klok kwam Maarten Duin in balbezit op de linkerflank. Na wat passen en meten besloot hij de bal in te draaien op de doorgelopen Sjoert Giezen. Iedereen leek de bal te missen en doelman Posthumus verklaarde de kust al veilig. Toen hij over z’n linkerschouder keek bleek tot zijn schrik de bal tegen het aluminium te zijn gestuiterd, maar gelukkig voor hem was er niemand van Veenhuizen in de buurt om het laatste zetje te geven. Ondertussen waren beide ploegen bezig aan een heerlijke wedstrijd waarin de nekspieren een keer rust kregen, omdat lange halen door het luchtruim op de zwarte lijst stonden deze middag. Het was een verademing dat niet elke ingooi of vrije trap net over de middellijn uitmondde in een volksverhuizing, maar de bal neer werd gelegd en snel verder werd gespeeld. Op slag van rust kreeg Hoekstra nog de kans om de score te verdubbelen, maar zijn poging vanuit een lastige hoek werd door Giezen uit de doelmond gerost. Omdat ook een poging van Robin Roffel tegen de hekken belandde werd besloten om met 0-1 de kleedkamer op te zoeken.

In de rust werd collectief wat thermokleding besteld en de hete thee met beker en al achterover gekanteld. Na vorig seizoen voelde een achterstand als vertrouwd warm bad en was er bij niemand enkele twijfel dat de 0 van het scorebord zou verdwijnen. Met her en der wat kleine instructies werd onder leiding van scheidsrechter de Klein onder barre omstandigheden richting het hoofdveld gemarcheerd. Welgeteld 88 seconden na de aftrap moest Homan halsoverkop z’n bakkie chocomel laten staan om de stand op het scorebord gelijk te trekken. Op het middenveld werd de bal onderschept en gaf Jesse Hilverda het balletje over aan Brian Giezen. Giezen kapte naar binnen en schoot de bal voor de derde keer deze middag op de paal. Via de rug van Posthumus lag de bal geparkeerd op de doellijn. Een verdediger van ODV dacht de bal weg te werken, maar Hilverda torpedeerde zichzelf en alles wat op zijn pad lag tegen de touwen, 1-1. Vlak na dit feest hield Veenhuizen zijn adem in nadat de leidsman in z’n kaartenzakje begon te grabbelen. Een hoge terugspeelbal belandde tussen Nijboer en Linstra. Beide heren gingen voor de bal, maar aan het eind van het verhaal lag de in principe doorgebroken aanvaller van ODV met de snufferd in de modder. Echter bleek Linstra hands te hebben gemaakt en werd er een gele kaart uit de hoge hoed getoverd. Waar Veenhuizen hoopte door te drukken was het wederom ODV dat op voorsprong kwam. Na goed doorkoppen anticipeerde Senne Anne Linstra het beste en wist na een lange sprint de bal langs doelman Auwen te knallen, 1-2. Ditmaal koste het Veenhuizen slechts 53 seconden na de aftrap om de middag in evenwicht te brengen. Een met gevoel ingedraaide vrije bal van B. Giezen werd door Hilverda tot gelijkmaker verlengd, 2-2. In de 70e minuut werd Hilverda voor de 3e keer juichend gespot. Een vrije bal van Coen Schmidt leek over de doelman te waaien, maar belandde net boven de lat. Toen de rest van het elftal wel heel zakelijk leek te reageren op deze voorsprong, kwam hij net op tijd tot de conclusie dat valse bingo was. De sprint werd afgebroken en de energie bewaard voor het volgende moment. Tegen het eind van de wedstrijd leek Veenhuizen iets overwicht te krijgen. Toch was het ODV in de vorm van Hoekstra die een gigantische kans van dichtbij om zeep hielp. Naderhand bleek het buitenspel te zijn en dus loos alarm. In de 80e minuut was een indraaiende vrije bal van Schmidt het startsein voor spektakel. Keeper Posthumus leek de bal eenvoudig te vangen, maar de grip liet te wensen over. S. Giezen wist hem de bal te ontfutselen en tikte van dichtbij uit de draai richting de goal waar de bal smoorde tussen de benen van een verdediger. In de kluts kwam de bal voor de voeten van de Gries die hem weer de pot slingerde. In zijn 10e seizoen liet B. Giezen voor het eerst zien een spectaculaire omhaal in huis te hebben die hem ongetwijfeld de rest van zijn eigen risico gaat kosten dit jaar. Helaas werd ook deze poging geblokt en was het weer de beurt aan de Gries om het doel onder vuur te nemen. Nadat zijn uithaal rakelings over de kruising scheerde kon alles wat Fries was weer happen naar adem. In de 85e minuut was het dan toch nog raak. B. Giezen draaide de bal een overvol strafschopgebied in, waar broertje S. Giezen al stond te loeren. Hij nam de bal aan op het bovenbeen en schoot uit de draai knap raak in de verre hoek, 3-2. Zoals dat gaat was het lichte overwicht als sneeuw voor de zon verdwenen en kreeg ODV een sloot aan corners om het evenwicht weer te herstellen. In de laatste minuut van de reguliere speeltijd wisten de gasten de stand te herstellen. Een moment van twijfel bij een hoge bal werd Veenhuizen uiteindelijk fataal. ODV spits Hoekstra was scherp en wist de voorzet met een boogje over doelman Auwen te koppen, 3-3. In de blessuretijd was het aan beide kanten billenknijpen maar werd het net niet meer gevonden.

Na een heerlijke pot, waarin beide ploegen spelen om te scoren in plaats van de boel dicht te timmeren, worden de punten gedeeld. Ondanks het gladde veld werd er door beide ploegen goed gevoetbald. Een terechte uitslag, als had het voor Veenhuizen gevoelsmatig beter 2-2 kunnen blijven. Net als tegen Noordwolde werd in de ultieme slotfase de winst uit handen gegeven. Er werd lekker gestreden en qua spelopvatting mag ODV elke week wel op visite komen. Overigens wist HS88 zijn wedstrijd te winnen, dus de slingers konden sowieso in de kast blijven liggen. Voor eenieder die het gemist heeft, maar wel ’s avonds op de bank onder een kleedje 90 minuten van z’n leven heeft vergooid door naar dat gekloot van het Nederlands Elftal te zitten kijken tijd om je prioriteiten op orde te krijgen en volgende week om 14:30 in Niebert te verschijnen.

Verslag vv Veenhuizen