Al meer dan 25 jaar zit ik in het onderwijs. Ik schrijf columns over de kinderen die me het meeste zijn bijgebleven. Ik denk dat het voor veel mensen herkenbaar is.

Gr Margreet Medema

Ramon

"Mijn papa en mama zijn geen beste vrienden meer" voor mij staat Ramon en toevallig heb ik net die ochtend gehoord dar zijn ouders uit elkaar gaan. "Ach lieverd" zeg ik, "dat is jammer" "Het geeft niet" zegt Ramon maar het geeft natuurlijk wel. Ramon is in de tijd die volgt wat stilletjes en soms juist extra druk. Gelukkig proberen de ouders van Ramon het goed te regelen en zijn ze nog wel "on speaking terms" Toch heeft Ramon het lastig, in de even weken gaat hij naar vader en in de oneven weken gaat hij naar moeder. Soms is Ramon 's middags in tranen omdat hij niet meer weet of het een even of oneven week is. Wij hangen een bordje op met een oranje (oneven) en een witte kant en schakelen zo met Ramon mee.

Na een tijdje krijgt de moeder van Ramon een nieuwe vriend en we moeten allemaal even wennen. Het is een aardige man en ik merk aan Ramon dat hij hem ook aardig vind maar zich wel in een loyaliteitsconflict bevind. Via school maatschappelijk werk komt er elke week iemand met Ramon praten en dit helpt enorm. Ook ik krijg tips en ik leer veel van deze tijd. Na een paar maanden krijgt ook Ramon zijn vader een nieuwe vriendin en in overleg met de moeder van Ramon besluit hij te verhuizen naar Zwolle. En.. Ramon gaat met hem mee.. Op school vinden we het moeilijk ok afscheid van Ramon te nemen. Onze dappere, lieve, sociale Ramon die zich zo goed staande hield tijdens de scheiding.  Ramon beseft niet helemaal hoe definitief het is want nadat hij getrakteerd heeft op de dag van zijn afscheid zegt hij "tot maandag"

• Gelukkig leven we in een moderne tijd en via Facebook kunnen we Ramon en zijn vader blijven volgen. Het gaat allemaal goed met Ramon in Zwolle. Jaren later kom ik op het jaarlijkse dorpsfeest Ramon weer tegen en we praten even gezellig bij. Ramon heeft alles prima op de rit, studeert (kinder) psychologie en ziet er enorm gelukkig uit. In Zwole heeft hij een leuke vriendin aan de haak geslagen en alles gaat hem voor de wind. Met beide ouders heeft hij goed contact en op zijn verjaardag gaan ze nog altijd met z'n drieën uit eten. Als ik naar huis fiets bedenk ik dat er niets zo flexibel is als een kind, dat ouders die blijven overleggen en samenwerken echt het verschil maken maar bovendien dat het oude gezegde van mijn moeder ook hier weer op gaat " beter gelukkig gescheiden dan ongelukkig getrouwd" Ik knik in mijzelf en met Ramon zijn tevreden snoetje op mijn netvlies fiets ik tevreden naar huis.

Foto Pexels