Peize - Dinie van Bergen was Michiel Wekema op school al opgevallen, maar toen had zij geen oog voor hem. Dat veranderde vlak na de oorlog, toen zij danspasjes gingen oefenen bij de dansclub van Geert Suurd aan de Oude Velddijk in Peize.

Ze werden een stelletje en zoals dat in die tijd vaker gebeurde, en wat vaak als een ‘schandaal’ werd betiteld, Dinie raakte zwanger. Ze trouwen op 8 oktober 1949 en worden op 1 maart 1950 de trotse ouders van zoon Arend. Drie jaar later volgt dochter Grietje en weer tien jaar later is het gezin compleet met de geboorte van Sietse. De geboren en getogen Peizenaren wonen in hun eerste huwelijksjaren aan De Pol. Hun volgende woning aan de Hoppekampweg verruilen ze 52 jaar geleden voor het huidige, daalders plekje aan de Conincklaan. Ze bouwen dit huis zelf. Michiel is in zijn werkzame leven melkventer, ober, maar vooral metselaar en begint in 1972 voor zichzelf. Dinie haalt in die tijd haar middenstandsdiploma en draagt, naast de zorg voor de kinderen en de huishouding, ook haar steentje bij in het bedrijf.

Ze genieten later van 6 kleinkinderen en hebben inmiddels 7 achterkleinkinderen.
Wat ze vandaag de dag bezighoudt? Michiel is daar heel duidelijk in: “Ben zeld’n thoes, altied boeten.” Hij doelt daarmee op zijn hobby tuinieren en bladvegen. “Hij heeft het mooiste gazon van Peize,” voegt zijn schoondochter toe. Michiel doet de boodschappen nog altijd zelf, met de auto. Om 8 uur ’s ochtends, want dan heeft hij alle ruimte op de parkeerplaats.

Dinie is wat slechter ter been en houdt het vooral bij lezen en televisiekijken. Maar ze kookt ook nog graag en zorgt er altijd voor dat iedereen genoeg krijgt. “Ze is erg zorgzaam” wordt er gezegd, “maar ze kan ook goed bestellen hoor”, grapt Michiel. Eigenlijk wilden ze alle feestelijkheden rond hun 70-jarige huwelijk aan hen voorbij laten gaan. En dat heeft een hele verdrietige reden, want op 9 februari van dit jaar moesten Michiel en Dinie Wekema afscheid nemen van hun geliefde dochter Grietje. Het is zo hard als ouders hun kind moeten missen. Dat verwerk je niet, dat moet je zien te overleven.

Ze besluiten er vandaag toch aandacht aan te schenken en vinden het een hele eer dat de burgemeester ze komt feliciteren en een kop koffie komt drinken. Geen groot feest, maar zaterdag wordt er gegeten met kinderen, kleinkinderen en een broer en een zus. Tekst/foto© Gretha vd Veen