WTC'ers Roden fietsen en zien ze vliegen
16.Aug.2019
Een vijftal zwart/blauw geklede WTC Roden toerrijders met de namen: Paul, Henk, Joop, Jan en Roel vertrokken bij uitzondering vrijdagmorgen, omdat het op de normale donderdagse fietsdag katten en honden regende, om even over de klok van 9 uur vanaf het oranje gekleurde Fitnesscentrum van Bert en Inge aan de Kanaalstraat in ons mooie dörpie Roon voor een prachtige toertocht door fietsprovincie Drenthe.
Wegkapitein Henk leidde de noeste coureurs, eerst zoals te doen gebruikelijk tegen de wind in, langs schitterende waterpartijen, een verlaten golfbaan en prachtige fietspaden, om uiteindelijk na een kilometer of 44 een rustig terras te vinden en, na een gesprek met Engelse motormuizen, een welverdiende bak koffie met koek te drinken in het centrum van Gieten.
De terugreis verliep voor de wind en geheel naar wens, totdat een wel heel roekeloze automobilist in een grijze stationcar de WTC’ers vlak voor een bocht nabij Donderen, onverantwoord inhaalde terwijl van de andere kant een bestelbus naderde. Op haren en snaren ging het goed en gebeurden er geen ongelukken……..!
Met de schrik in de benen werden de laatste kilometers naar Roden afgelegd.
De verhuisde Jan Meijer liet aan het eind van de 92 kilometer lange boeiende tocht, in z’n zelfgebouwde volière, nog z’n vele kleine vogeltjes, met bijna onuitsprekelijke namen, zien aan de renners, die op hun gemak de kwetterende beestjes aanschouwden.
Eind goed, al goed!
Foto© Roel Lubbers
Wegkapitein Henk leidde de noeste coureurs, eerst zoals te doen gebruikelijk tegen de wind in, langs schitterende waterpartijen, een verlaten golfbaan en prachtige fietspaden, om uiteindelijk na een kilometer of 44 een rustig terras te vinden en, na een gesprek met Engelse motormuizen, een welverdiende bak koffie met koek te drinken in het centrum van Gieten.
De terugreis verliep voor de wind en geheel naar wens, totdat een wel heel roekeloze automobilist in een grijze stationcar de WTC’ers vlak voor een bocht nabij Donderen, onverantwoord inhaalde terwijl van de andere kant een bestelbus naderde. Op haren en snaren ging het goed en gebeurden er geen ongelukken……..!
Met de schrik in de benen werden de laatste kilometers naar Roden afgelegd.
De verhuisde Jan Meijer liet aan het eind van de 92 kilometer lange boeiende tocht, in z’n zelfgebouwde volière, nog z’n vele kleine vogeltjes, met bijna onuitsprekelijke namen, zien aan de renners, die op hun gemak de kwetterende beestjes aanschouwden.
Eind goed, al goed!
Foto© Roel Lubbers
.gif)
.gif)
.png)
