RODEN - ‘Als we alle vier hard beginnen te lachen, weten we dat we goed zitten.’
De recensies van cabaretgroep Oeloek liegen er niet om: ‘De ene sketch is nog vindingrijker, absurder, gekker en grappiger dan de ander.’ En: ‘Hun voorstellingen gaan van absurd naar schrijnend en van grof naar liefdevol.’

De groep, die bestaat uit Kevin Jolly, David Meijer, Jantijn Prins en Carlijn van Rij, speelt dit seizoen hun vierde avondvullende voorstelling Droeftoeters. En het belooft weer een show te worden vol krankzinnige situaties, muzikaal geweld en visueel spektakel.

Droeftoeters
Het is lastig om aan iemand die nog nooit bij een voorstelling van Oeloek is geweest, vooraf uit te leggen wat ze precies te zien krijgen. Er gebeurt veel, het gaat snel, het is groots en spectaculair en dan weer heel klein en breekbaar. Er wordt hard gelachen, maar er is ook ontroering, er zijn scenes, muziek en dansjes. En het is origineel. ‘Dat is voor ons heel belangrijk’, zegt Kevin Jolly. ‘We proberen altijd acts te verzinnen die je nog nooit ergens anders hebt gezien.’

Hoewel hun voorstellingen geen rode draad of een doorlopend verhaal hebben, zijn ze zeker geen los zand. ‘We beginnen altijd bij een thema. Waar moet het over gaan? Voor de nieuwe voorstelling waren dat de droeftoeters. Daarmee bedoelen we de blaaskaken, de tofdoeners, de blufkoningen, mensen die denken dat ze heel wat zijn. We bleken alle vier een fascinatie voor zulke types te hebben en bovendien zijn ze ook nog eens heerlijk om te spelen. We laten ze in de voorstelling allemaal langskomen om nog één keer hoog van de toren te blazen, voordat ze onvermijdelijk naar beneden struikelen.’

Inspiratie
Inspiratie halen ze overal vandaan. Films, series, boeken, televisie, of gewoon een gesprek bij de bakker op de hoek. ‘De basis is verbazing. Zodra iemand van ons zich ergens over verwondert, weten we dat daar een scene in kan zitten. En daar hebben we het dan over: wat is het precies dat bepaald gedrag zo grappig maakt, of ontroerend, of misschien wel irritant? En wat schuilt daarachter? Daarop voortbouwend ontstaan de ideeën voor nieuwe scenes. Als we alle vier hard beginnen te lachen, weten we dat we goed zitten’.

Die ideeën werken ze vervolgens zorgvuldig uit en dan laten ze er een regisseur naar kijken. Bij Droeftoeters werken ze weer met Martin van Waardenberg die bekend is van onder andere van Waardenberg & De Jong en de film De Marathon. ‘We hebben hetzelfde gevoel voor humor en hij heeft natuurlijk een schat aan ervaring, waar we graag gebruik van maken. Bovendien stimuleert hij ons om nog gekker te denken, nog meer buiten de lijntjes te kleuren’.

Een lach en een traan
Een recensent schreef dat de voorstellingen van Oeloek gaan over het menselijk tekort. ‘Hoe grappig een personage soms ook is, we proberen altijd ruimte over te laten voor ontroering’, aldus Carlijn van Rij. ‘We houden ervan als een scene is gebaseerd op een dramatisch gegeven. Dat zijn de mooiste situaties: dat je heel erg meeleeft met iemand, maar dat je ondanks dat medeleven zo hard moet lachen. Als het publiek dat meemaakt, dan hebben we ons doel bereikt’.

Droeftoeters van Oeloek speelt tot en met mei 2018 in de Nederlandse theaters. Op zaterdag 20 juni 20.15 uur speelt het cabaretgezelschap in Theater de Winsinghhof Roden. Kaarten: theaterroden.nl/kaarten

Foto Anne van Zantwijk©