Column Hindrik van der Spoel: ROEM & RIJKDOM
28.Nov.2022
ROEM & RIJKDOM
Een tijdje terug liep ik vanaf het hoofdstation in Groningen over de museumbrug naar het centrum toen ik een zwerfster op de brug zag zitten. Ze vroeg me of ik geld voor haar had en ik moest haar teleurstellen. Ik had geen contant geld op zak omdat ik tegenwoordig voornamelijk pinnend door het
leven ga. Zij had geen pinapparaat paraat. Het kleinste bedrag dat je uit de muur kunt halen is 10 euro en dat vond zowel zij als ik iets teveel van het goede. We wensten elkaar een fijne dag en ik liep door. En dan dringt toch weer even tot me door dat ik blij mag zijn dat ik niet bedelend door het leven hoef te gaan. Ik had bijna het Zuiderdiep bereikt toen ik geconfronteerd werd met de andere kant van de maatschappelijke medaille. Uit een zijstraat kwam een glimmende bolide. Twee uitersten op vrijwel hetzelfde moment in dezelfde straat. C’EST LA VIE. THAT’S LIFE. Oftewel, ZO IS HET LEVEN.
Dat roem en rijkdom ook niet zaligmakend zijn heb ik de afgelopen weken weer gemerkt. Dus kan ik niet om Matthijs van Nieuwkerk heen. Hij moet wel een meer dan riant vermogen hebben opgebouwd met alleen al zijn paradepaardje van de Nederlandse televisie: De wereld draait door, ook wel bekend als DWDD. De kip met de gouden eieren van BNN VARA. Of hij dit verdiend heeft wil ik niet zeggen. Zeker niet nu naar buitenkomt dat hij zich achter de schermen als een tiran kon gedragen. Hadden de medewerkers die onder hem en zijn redactie werkten het verdiend door hem uitgekafferd te worden? Ik
denk het niet. Als iemand iets fout doet kun je deze persoon ook op een kalme manier hierop aanspreken. Natuurlijk schieten we allemaal wel eens uit onze slof maar als ik het goed begrepen heb was het bepaald geen uitzondering dat Matthijs over de rooie ging. De keren dat ik naar De wereld draait door heb gekeken zijn op de vingers van een onvolledige hand te tellen. Gasten die in het programma kwamen opdraven wonen voornamelijk aan de Amsterdamse grachtengordels en daar heb ik niets mee. Matthijs kwam op mij gemaakt enthousiast en pretentieus over, 5 dagen in de week opende hij de show met die rollende R … De wereld draait DOORRRR… Een ware overkill en daarom heb ik er praktisch nooit naar gekeken. Verder kan ik er weinig over zeggen en laat ik het aan de talloze deskundigen die ongetwijfeld opstaan om hier een oordeel over te vellen.
Na het lezen van de biografie van George Michael met als ondertitel: Een leven leerde ik op een andere wijze dat roem en rijkdom niet persé gelukkig maken. Hij werd aanbeden door miljoenen, reeg de ene na de andere hit en hit albums aan elkaar en was schat hemeltje rijk, maar was hij gelukkig? Niet bepaald.
Eigenlijk helemaal niet. George was homo en durfde voor geen goud uit de kast te komen. Doodsbang voor de gevolgen die het voor zijn carrière zou kunnen hebben. Dus leefde hij zo’n beetje zijn hele leven een dubbelleven. In 1998 kwam hij gedwongen uit de kast nadat hij in een openbaar toilet in Los Angeles aan een agent zijn ware seksuele identiteit onthulde. Hij wist de situatie nog wel ironisch uit te buiten in het nummer Outside en de bijbehorende clip. Maar omdat het leven hem mede door het overlijden van zijn grootste liefde, Anselmo Felipe, en het op de klippen lopen van meerdere latere relaties te zwaar viel zocht hij steeds vaker zijn heil in drugs. En dat is een bekend verhaal in de rock & roll waarbij ik alleen maar de club van 27 hoef te noemen: Kurt Cobain, Amy Winehouse, Jim Morrison. En zo liep het ook voor George fataal en triest af tijdens de kerst van 2016. Al met al een biografie waar je niet echt vrolijk van wordt.
Wat dat betreft mag ik me gelukkig prijzen dat ik niet op de brug hoef te schooien om een paar grijpstuivers noch in een glimmende bolide rond rij. Ik ga naar Het Pannenkoekschip waar het voelt alsof ik thuiskom. In een altijd vriendelijke en vertrouwelijke ambiance word ik bediend en pik ik nog even het nieuws mee via het Dagblad van het Noorden dat er altijd klaar ligt. Al werd mij de laatste keer door de serveerster meegedeeld dat ik de enige gast ben die hem leest en het abonnement mogelijk opgezegd gaat worden. Ach, je kunt niet alles hebben en daarnaast is er natuurlijk nog altijd de bibliotheek om de dagbladen te lezen.
Een tijdje terug liep ik vanaf het hoofdstation in Groningen over de museumbrug naar het centrum toen ik een zwerfster op de brug zag zitten. Ze vroeg me of ik geld voor haar had en ik moest haar teleurstellen. Ik had geen contant geld op zak omdat ik tegenwoordig voornamelijk pinnend door het
leven ga. Zij had geen pinapparaat paraat. Het kleinste bedrag dat je uit de muur kunt halen is 10 euro en dat vond zowel zij als ik iets teveel van het goede. We wensten elkaar een fijne dag en ik liep door. En dan dringt toch weer even tot me door dat ik blij mag zijn dat ik niet bedelend door het leven hoef te gaan. Ik had bijna het Zuiderdiep bereikt toen ik geconfronteerd werd met de andere kant van de maatschappelijke medaille. Uit een zijstraat kwam een glimmende bolide. Twee uitersten op vrijwel hetzelfde moment in dezelfde straat. C’EST LA VIE. THAT’S LIFE. Oftewel, ZO IS HET LEVEN.
Dat roem en rijkdom ook niet zaligmakend zijn heb ik de afgelopen weken weer gemerkt. Dus kan ik niet om Matthijs van Nieuwkerk heen. Hij moet wel een meer dan riant vermogen hebben opgebouwd met alleen al zijn paradepaardje van de Nederlandse televisie: De wereld draait door, ook wel bekend als DWDD. De kip met de gouden eieren van BNN VARA. Of hij dit verdiend heeft wil ik niet zeggen. Zeker niet nu naar buitenkomt dat hij zich achter de schermen als een tiran kon gedragen. Hadden de medewerkers die onder hem en zijn redactie werkten het verdiend door hem uitgekafferd te worden? Ik
denk het niet. Als iemand iets fout doet kun je deze persoon ook op een kalme manier hierop aanspreken. Natuurlijk schieten we allemaal wel eens uit onze slof maar als ik het goed begrepen heb was het bepaald geen uitzondering dat Matthijs over de rooie ging. De keren dat ik naar De wereld draait door heb gekeken zijn op de vingers van een onvolledige hand te tellen. Gasten die in het programma kwamen opdraven wonen voornamelijk aan de Amsterdamse grachtengordels en daar heb ik niets mee. Matthijs kwam op mij gemaakt enthousiast en pretentieus over, 5 dagen in de week opende hij de show met die rollende R … De wereld draait DOORRRR… Een ware overkill en daarom heb ik er praktisch nooit naar gekeken. Verder kan ik er weinig over zeggen en laat ik het aan de talloze deskundigen die ongetwijfeld opstaan om hier een oordeel over te vellen.
Na het lezen van de biografie van George Michael met als ondertitel: Een leven leerde ik op een andere wijze dat roem en rijkdom niet persé gelukkig maken. Hij werd aanbeden door miljoenen, reeg de ene na de andere hit en hit albums aan elkaar en was schat hemeltje rijk, maar was hij gelukkig? Niet bepaald.
Eigenlijk helemaal niet. George was homo en durfde voor geen goud uit de kast te komen. Doodsbang voor de gevolgen die het voor zijn carrière zou kunnen hebben. Dus leefde hij zo’n beetje zijn hele leven een dubbelleven. In 1998 kwam hij gedwongen uit de kast nadat hij in een openbaar toilet in Los Angeles aan een agent zijn ware seksuele identiteit onthulde. Hij wist de situatie nog wel ironisch uit te buiten in het nummer Outside en de bijbehorende clip. Maar omdat het leven hem mede door het overlijden van zijn grootste liefde, Anselmo Felipe, en het op de klippen lopen van meerdere latere relaties te zwaar viel zocht hij steeds vaker zijn heil in drugs. En dat is een bekend verhaal in de rock & roll waarbij ik alleen maar de club van 27 hoef te noemen: Kurt Cobain, Amy Winehouse, Jim Morrison. En zo liep het ook voor George fataal en triest af tijdens de kerst van 2016. Al met al een biografie waar je niet echt vrolijk van wordt.
Wat dat betreft mag ik me gelukkig prijzen dat ik niet op de brug hoef te schooien om een paar grijpstuivers noch in een glimmende bolide rond rij. Ik ga naar Het Pannenkoekschip waar het voelt alsof ik thuiskom. In een altijd vriendelijke en vertrouwelijke ambiance word ik bediend en pik ik nog even het nieuws mee via het Dagblad van het Noorden dat er altijd klaar ligt. Al werd mij de laatste keer door de serveerster meegedeeld dat ik de enige gast ben die hem leest en het abonnement mogelijk opgezegd gaat worden. Ach, je kunt niet alles hebben en daarnaast is er natuurlijk nog altijd de bibliotheek om de dagbladen te lezen.
.png)
.gif)
.gif)
