Rikus Koopman: Genieten van de dingen die wél mogelijk zijn
1.Feb.2021
Genieten van de dingen die wél mogelijk zijn
Elke maand schrijft een raadslid of wethouder van Gemeentebelangen Noordenveld over hetgeen hem of haar bezighoudt. Deze is het de beurt aan fractievoorzitter Rikus Koopman. In deze moeilijke tijden probeert hij te genieten van de dingen die wél mogelijk zijn.
Het is zondagochtend als ik, vanuit mijn werkkamer al kijkend over de esgronden die blinkend in de winterzon liggen en veel rijp aan de bomen, mijn laptop aanzet om aan het verzoek van Rik te voldoen een aantal letters aan het scherm toe te vertrouwen voor deze nieuwsbrief. In mijn hoofd nog nagenietend van een mooie uitzending gisteravond van Matthijs van Nieuwkerk’s “Matthijs gaat door” (met onder anderen Jan Terlouw en Erwin Java) en een docu over Herman Brood. Iets geheel anders dan de dagelijkse praatprogramma’s met steeds dezelfde gasten, die inmiddels de voor de hand liggende onderwerpen volledig en tot in den treure hebben uitgekauwd.
Teveel gepraat en te weinig daden
Ik kom dan ook steeds meer tot de conclusie, dat voor het soort situaties waar we thans mee te maken hebben, ons democratisch bestel onvoldoende is toegerust. Teveel gepraat en te weinig daden. Vergelijkbaar met een brandweer die op het punt staat uit te rukken, maar eerst in praatgroepjes uiteen gaat om vervolgens op grote vellen papier, plenair te rapporteren hoe de aanpak zou kunnen zijn en dan in gezamenlijkheid deze vaststelt. Resultaat: een afgebrand huis of erger.
Hulde
Alle aangekondigde en ingevoerde maatregelen, alle nieuwtjes hoe klein ook, worden door deskundigen of politici, maar ook door zichzelf kennelijk tot deskundige uitgeroepen (on) bekenden die graag veel zendtijd willen en geboden krijgen, eindeloos uitgemolken.
Met voor mij als dieptepunt het debat in de 2e Kamer die zo ongeveer een dag duurde over de instelling van de avondklok. Met uiteindelijk resultaat een half uurtje later beginnen en eindigen. Terwijl het dichtgaan van de scholen en het niet meer op visite kunnen gaan met je partner bij een bevriend stel of familie, ook veel impact heeft. Hulde aan de 150 dames en heren.
Verschoond
Tot nu toe zijn wij, Hennie en ik, onze kinderen en kleinkind, familie, vrienden en bekenden, redelijk verschoond gebleven van het virus. Tegelijkertijd merken we, ook binnen onze kring, dat de “normale” ziekten en gebreken ook gewoon doorgaan. Dan besef je pas hoe noodzakelijk het is dat we ons aan de regels houden zodat de druk op de zorg ons niet over de schoenen loopt. Natuurlijk in de eerste plaats voor de werkenden in de zorg, maar ook voor ons allen in de zin van beschikbare (specialistische) zorg. Als je gezond bent wordt dit vaak als normaal ervaren, maar morgen kan dit anders zijn.
Onterecht excuus
Het raadswerk is er natuurlijk niet gemakkelijker op geworden omdat dit nagenoeg geheel digitaal gaat. Het contact met mede raadsleden, de achterban en onze inwoners is een stuk lastiger geworden. Toch is er ook veel wel mogelijk. Ik heb stellig de indruk dat de huidige situatie regelmatig ten onrechte als excuus gebruikt wordt. Een gesprek op 1,5 meter afstand, gebruik maken van technische hulpmiddelen als teams en zoom, de telefoon, whatsapp, etc. zijn vaak wel mogelijk. Uiteraard is dit niet ideaal en wat we graag willen, maar het is even niet anders. Waar een wil is, is vaak ook een weg te vinden. Tegelijkertijd merk je ook voordelen zoals besparing van onnodige reisbewegingen en efficiëntere besprekingen. Laat echter onverlet dat het “praatje” maken bij een kop koffie of een drankje ook een grote functie heeft en zeker niet achterwege mag blijven. Hopelijk normaliseert de situatie zich binnenkort.
Mooie tochten
Ik werk al vanaf 2017 voornamelijk thuis en dit biedt voor mij veel voordelen. Een ervan is dat je gemakkelijk je eigen tijd kunt indelen en daarmee ook tijd kunt vrijmaken op momenten die je goed uitkomen. Zo vind ik het prachtig om op woensdag met een paar vrienden (nu in groepjes van 2), op de ATB erop uit te fietsen. Onze omgeving leent zich natuurlijk prachtig voor het maken van mooie tochten. 2 Mannen uit onze groep weten echt elk pad, van groot tot klein, welke toegankelijk is voor fietsers, te vinden en hier maken we dan ook gretig gebruik van. Ik kom op plaatsen waar ik nog nooit ben geweest en waarvan ik het bestaan niet kende. Dan zie je hoe mooi onze gemeente (en natuurlijk ook wel onze buurgemeenten) is.
Beetje houw’n en de wereldproblemen bespreken
Op donderdagmorgen een partijtje golf spelen op Holthuizen in Roden is ook altijd erg gezellig. Normaliter met z’n 5en (nu in groepjes, sorry flights van 2), of minder bij een verhindering, een rondje lopen, beetje houw ‘n, en de wereldproblemen bespreken is mooi, maar nog mooier is om te proberen elkaars spel met een “praatje pot” te beïnvloeden op een moment dat je dat nodig acht. En bij de koffie, vaak met appelgebak, (als de kantine, sorry clubhuis open is) even napraten.
Dan op dinsdagavond nog een paar partijtjes badminton spelen in de Brinkhof en de week is redelijk vol. Hopelijk is dit snel weer mogelijk.
De mooiste avond van de week
Echter de mooiste avond van de week is voor mij de vrijdag. Gezellig thuis of bij/met vrienden de week afsluiten met een hapje en een drankje bij de eettafel, in de tuin of als het weer kan in een lokale horeca gelegenheid: heerlijk. En voor ons reden temeer de voorschriften na te leven, zodat de huidige beperkingen zo snel mogelijk opgeheven kunnen worden. Onze armen zijn beschikbaar voor de prik en liefst zo snel mogelijk aub. Blijf allen gezond en geniet van de dingen die wel mogelijk zijn!
Rikus Koopman
Elke maand schrijft een raadslid of wethouder van Gemeentebelangen Noordenveld over hetgeen hem of haar bezighoudt. Deze is het de beurt aan fractievoorzitter Rikus Koopman. In deze moeilijke tijden probeert hij te genieten van de dingen die wél mogelijk zijn.
Het is zondagochtend als ik, vanuit mijn werkkamer al kijkend over de esgronden die blinkend in de winterzon liggen en veel rijp aan de bomen, mijn laptop aanzet om aan het verzoek van Rik te voldoen een aantal letters aan het scherm toe te vertrouwen voor deze nieuwsbrief. In mijn hoofd nog nagenietend van een mooie uitzending gisteravond van Matthijs van Nieuwkerk’s “Matthijs gaat door” (met onder anderen Jan Terlouw en Erwin Java) en een docu over Herman Brood. Iets geheel anders dan de dagelijkse praatprogramma’s met steeds dezelfde gasten, die inmiddels de voor de hand liggende onderwerpen volledig en tot in den treure hebben uitgekauwd.
Teveel gepraat en te weinig daden
Ik kom dan ook steeds meer tot de conclusie, dat voor het soort situaties waar we thans mee te maken hebben, ons democratisch bestel onvoldoende is toegerust. Teveel gepraat en te weinig daden. Vergelijkbaar met een brandweer die op het punt staat uit te rukken, maar eerst in praatgroepjes uiteen gaat om vervolgens op grote vellen papier, plenair te rapporteren hoe de aanpak zou kunnen zijn en dan in gezamenlijkheid deze vaststelt. Resultaat: een afgebrand huis of erger.
Hulde
Alle aangekondigde en ingevoerde maatregelen, alle nieuwtjes hoe klein ook, worden door deskundigen of politici, maar ook door zichzelf kennelijk tot deskundige uitgeroepen (on) bekenden die graag veel zendtijd willen en geboden krijgen, eindeloos uitgemolken.
Met voor mij als dieptepunt het debat in de 2e Kamer die zo ongeveer een dag duurde over de instelling van de avondklok. Met uiteindelijk resultaat een half uurtje later beginnen en eindigen. Terwijl het dichtgaan van de scholen en het niet meer op visite kunnen gaan met je partner bij een bevriend stel of familie, ook veel impact heeft. Hulde aan de 150 dames en heren.
Verschoond
Tot nu toe zijn wij, Hennie en ik, onze kinderen en kleinkind, familie, vrienden en bekenden, redelijk verschoond gebleven van het virus. Tegelijkertijd merken we, ook binnen onze kring, dat de “normale” ziekten en gebreken ook gewoon doorgaan. Dan besef je pas hoe noodzakelijk het is dat we ons aan de regels houden zodat de druk op de zorg ons niet over de schoenen loopt. Natuurlijk in de eerste plaats voor de werkenden in de zorg, maar ook voor ons allen in de zin van beschikbare (specialistische) zorg. Als je gezond bent wordt dit vaak als normaal ervaren, maar morgen kan dit anders zijn.
Onterecht excuus
Het raadswerk is er natuurlijk niet gemakkelijker op geworden omdat dit nagenoeg geheel digitaal gaat. Het contact met mede raadsleden, de achterban en onze inwoners is een stuk lastiger geworden. Toch is er ook veel wel mogelijk. Ik heb stellig de indruk dat de huidige situatie regelmatig ten onrechte als excuus gebruikt wordt. Een gesprek op 1,5 meter afstand, gebruik maken van technische hulpmiddelen als teams en zoom, de telefoon, whatsapp, etc. zijn vaak wel mogelijk. Uiteraard is dit niet ideaal en wat we graag willen, maar het is even niet anders. Waar een wil is, is vaak ook een weg te vinden. Tegelijkertijd merk je ook voordelen zoals besparing van onnodige reisbewegingen en efficiëntere besprekingen. Laat echter onverlet dat het “praatje” maken bij een kop koffie of een drankje ook een grote functie heeft en zeker niet achterwege mag blijven. Hopelijk normaliseert de situatie zich binnenkort.
Mooie tochten
Ik werk al vanaf 2017 voornamelijk thuis en dit biedt voor mij veel voordelen. Een ervan is dat je gemakkelijk je eigen tijd kunt indelen en daarmee ook tijd kunt vrijmaken op momenten die je goed uitkomen. Zo vind ik het prachtig om op woensdag met een paar vrienden (nu in groepjes van 2), op de ATB erop uit te fietsen. Onze omgeving leent zich natuurlijk prachtig voor het maken van mooie tochten. 2 Mannen uit onze groep weten echt elk pad, van groot tot klein, welke toegankelijk is voor fietsers, te vinden en hier maken we dan ook gretig gebruik van. Ik kom op plaatsen waar ik nog nooit ben geweest en waarvan ik het bestaan niet kende. Dan zie je hoe mooi onze gemeente (en natuurlijk ook wel onze buurgemeenten) is.
Beetje houw’n en de wereldproblemen bespreken
Op donderdagmorgen een partijtje golf spelen op Holthuizen in Roden is ook altijd erg gezellig. Normaliter met z’n 5en (nu in groepjes, sorry flights van 2), of minder bij een verhindering, een rondje lopen, beetje houw ‘n, en de wereldproblemen bespreken is mooi, maar nog mooier is om te proberen elkaars spel met een “praatje pot” te beïnvloeden op een moment dat je dat nodig acht. En bij de koffie, vaak met appelgebak, (als de kantine, sorry clubhuis open is) even napraten.
Dan op dinsdagavond nog een paar partijtjes badminton spelen in de Brinkhof en de week is redelijk vol. Hopelijk is dit snel weer mogelijk.
De mooiste avond van de week
Echter de mooiste avond van de week is voor mij de vrijdag. Gezellig thuis of bij/met vrienden de week afsluiten met een hapje en een drankje bij de eettafel, in de tuin of als het weer kan in een lokale horeca gelegenheid: heerlijk. En voor ons reden temeer de voorschriften na te leven, zodat de huidige beperkingen zo snel mogelijk opgeheven kunnen worden. Onze armen zijn beschikbaar voor de prik en liefst zo snel mogelijk aub. Blijf allen gezond en geniet van de dingen die wel mogelijk zijn!
Rikus Koopman
.gif)
.gif)
.png)
